To forma współpracy międzynarodowej wyróżniająca się posiadaniem stałych organów działających w imieniu organizacji.

Według kryterium członkostwa organizacje międzynarodowe dzielą się na międzyrządowe (IGOs – „Inter Governmental Organizations), powstające na podstawie umowy międzynarodowej, których członkami są państwa, oraz pozarządowe (NGOs – „Non-Governmental Organizations”), działające bez udziału rządów, zakładane przez osoby fizyczne i prawne pochodzące z różnych państw, na podstawie prawa o stowarzyszeniu państwa, w którym zarejestrowano statut organizacji.

Według kryterium geograficznego dzielą się na organizacje o charakterze powszechnym, to jest otwarte dla członków z wszystkich regionów świata, na przykład ONZ, Światowa Organizacja Handlu (WTO), MKOL, organizacje o charakterze regionalnym, dominujące liczebnie, na przykład Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego (NATO), Unia Afrykańska (UA), OPA. Istnieją także organizacje międzynarodowe których członkostwo opiera się na pozageograficznych kryteriach, na przykład związkach kulturowych i historycznych (brytyjska Wspólnota Narodów), religijnych (Organizacja Konferencji Islamskiej), poziomie rozwoju gospodarczego (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – OECD), ukierunkowania gospodarki (OPEC).

Według kryterium zakresu celów dzielą się na organizacje wszechstronne (ONZ, OPA, Organizacja Jedności Afrykańskiej) i organizacje wyspecjalizowane, zajmujące się konkretnymi dziedzinami życia społecznego (na przykład Europejska Wspólnota Węgla i Stali), wśród których znajdują się organizacje wyspecjalizowane ONZ (na przykład Międzynarodowa Organizacja Pracy – ILO, Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury – UNESCO).

Należy wiedzieć, że do realizacji celów organizacji międzynarodowej powoływane są organy, których może być od kilku do kilkudziesięciu (na przykład ONZ, UE), w każdej organizacji międzynarodowej istnieją jednak 3 organy podstawowe: zgromadzenie (organ plenarny składający się z przedstawicieli wszystkich członków, podejmujący najważniejsze decyzje), rada (organ wykonawczy realizujący postanowienia zgromadzenia i zajmujący się bieżącą działalnością) oraz sekretariat (organ administracji).

Za przyczynę powstawania organizacji międzynarodowych uważa się rewolucję przemysłową oraz towarzyszący jej rozwój nauki, techniki i komunikacji, które ułatwiły kontakty w skali międzynarodowej i spowodowały wzrost wymiany międzynarodowej, co stworzyło potrzebę trwałej współpracy na szczeblu międzynarodowej. Za pierwsze organizacje międzynarodowej uznaje się Europejską Komisję Dunaju (1856 rok), Międzynarodową Unię Telegraficzną (1856 rok) i Powszechny Związek Pocztowy (1874 rok). W 1909 roku liczba organizacji międzynarodowych wynosiła 213, w 1951 – 1078, w 1989 – 2754 i w kolejnych latach rosła gwałtownie, osiągając w 2008 roku liczbę ponad 60 000, z czego zdecydowaną większość stanowią organizacje pozarządowe – do najbardziej znanych należą: Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Amnesty International, Greenpeace i Oxfam.

Warto dodać, że pomimo wzrostu roli organizacji pozarządowych nadal zdecydowanie większą rolę w życiu międzynarodowym odgrywają organizacje międzyrządowe.